Okręty podwodne U-Boot były dla III Rzeszy najważniejszą częścią Kriegsmarine.
To właśnie one siały postrach na akwenach morskich w początkowym okresie II wojny światowej.
Ale jaka jest historia tych jednostek.
Poniżej postaram się krótko opisać historię niemieckich okrętów podwodnych.
U-Boot to potoczna nazwa okrętu podwodnego, który należy do niemieckiej marynarki wojennej.
Słowo U-Boot (Unterseeboot) z niemieckiego oznacza każdy okręt podwodny, niezależnie od jego przynależności.
U-Bootty w początkowym okresie II wojny światowej była praktycznie bezkarne w walce ze swoim przeciwnikiem. Wtedy też narodziła się nowa taktyka, zwana potocznie ”Wilczym stadem”.
Wilcze stado to formowanie kilku, do maksymalnie kilkudziesięciu okrętów w linie dozoru.
Pierwszy z grupy, który uzyskał kontakt z konwojem, miał pozostałym przesłać informacje o pozycji i kursie. Następnie, nie dokonując ataku miał rozpocząć śledzenie, nadając tym samym co pewien czas nowe depesze o zmianach w kursie.
Statystyki pokazywały, jak dobra była ta taktyka. W roku 1940 w atakach na pojedyncze konwoje niszczono: 34 statki i 20 statków.
Jak potoczyła by się historia, gdyby nie znaleziono sposobu na eliminację okrętów podwodnych?
Taktyka wilczych stad nie przyniosła jednak III Rzeszy nadziei, jakie w niej pokładano. Złożyło się na to:
- złamanie szyfru Enigmy;
- system namierzania wysokich częstotliwości;
- użycie na masową skalę radarów;
- dominacja lotnictwa alianckiego.
U-boot’y to okręty, które mogły zmienić przebieg wojny, jednak nowoczesne jednostki wprowadzone dopiero w roku 44 i 45 nie mogły już zmienić przebiegu wojny.
Opis typów i rodzai jednostek, jak i typy i rodzaje taktyk stosowanych przez niemiecką Kriegsmarine można znaleźć w książce Andrzeja Perepeczki – U-booty II wojny światowej. Książkę posiadają dobre księgarnie internetowe.